Anı kitaplarını her zaman sevmişimdir ama bunu bir ayrı sevdim. Sevmemin nedeni ise, insanların 4 duvar arasında bile olsalar ümitlerini, neşelerini, dostluklarını kaybetmeden güzel bir ortam yaratmaları. Nazım ne iyi bir insan. İnsana çabuk sinirlenmeyen, öfkelenmeyen, ona kötü laf edenlere karşı bile tebessüm ile cevap veren güzel kalpli bir insan. Böyle insanlar maalesef çok nadir bulunur, nazım hikmet de onlardan birisiydi. Orhan kemal ile olan dostluklarını çok sevdim. Cezaevi müdüründen rica edip aynı koğuşta kalmaları, Nazım’ın Orhan Kemal’e sürekli dersler verip çalıştırması, yazdığı eserler hakkında yorum yapması çok dostaneydi. Okuyanlara keyifli okumalar dilerim.