Ölüme dair ismini duyuran kitaplardan İlvan İlviç"in ölümü. Yarısını geçen ay diğer yarısını an itibariyle okumuş bulunmaktayım. (bölünmesinin nedeni benim bazı dönemlerde yoğunlaşan dikkat dağınıklığım.)
Kitap İlviç" in ölümü ile başlayıp sonrasında başa doğru aktarılan bir kurgudan oluşuyor.
Kitap boyunca İlviç"in hastalığını inkarını, etrafının hastalığı ile ilgili şeffaf olmamasına yönelik hayal kırıklığını, sağlıklı olanlara ve Yaradan" a öfkesini, acısını çekerken izole kalışını (ölüme temas etmek veya ölüme eşlik etmek gerçekten çok zor) anlamlı bir hayat sürüp sürmediğine dair sorgusunu sık sık duyuyorsunuz...
Kısa sade bir kitap...
Tolstoy bu kitabını "sıradan bir adamın, sıradan ölümünün kendi gözünden tasviri" olarak tanımasa da esasında sıradan olduğunu kabul etmeyen her birimize itinayla yazdığı satırlar...