göklerde kartal gibiydim
kanatlarımdan vuruldum mor çiçekli dal gibiydim
bahar vaktinde kırıldım yar olmadı
bana devir her günüm bir başka zehir
hapishanelerde demir parmaklıklara sarıldım
coşkundum pınarlar gibi sarhoştum
rüzgarlar gibi ihtiyar çınarlar
gibi bir gün içinde devrildim
ekmeğim bahtımdan katı bahtım
düşmanımdan kötü böyle kepaze hayatı sürüklemekten yoruldum kimseye soramadığım doyunca saramadığım görmesem duramadığım nazlı yarimden ayrıldım