Kaç birim pamuk toplarsan o kadar varsın bu yarışta. Yarış ölüm kalım meselesi böyle olunca da çocuk değilsin çuvala konulan fazladan bir pamuksun. O yüzden ihtiyarlık (“…kocalık batsın. Bir adamın beli bükülünce o adamı öldürmeli.”) bu yolda seni geride bırakan bir lanet. Bu hiç bitlemeyecek uzun ve çileli bir yol. Ve Yaşar Kemal bize insanı tanımanın yolu paylaşmaktan geçtiğini gösteriyor. İnanılmaz bir varoluş mücadelesi…
Yaşanan yokluk hissini inanılmaz hissediyorum. Ve tabi bize geçmiş kuşaklardan miras kalan toksik haller, yer yer ebeveyn çocuk ilişkisinde değişilen roller ve bunun çocuğa yaşattığı baskı, dillendirilmeyen beklentiler…