Ölümlü aleviyle sarar aydınlık seni. Yaslanırsın düşünceli, solgun, acılı
o çevrende fır dönen
eski sarmaliarına akşam alacasının.
Ey sevdiğim, suskunum,
bu ölüler saati ıssızlığında yapyalnız ve ateşin yaşamlarıyla dolu,
saf mirasçısı yok olup giden günün.