Dedi ki:
Bir kimse fena düşündüğümden veya fena hareket ettiğimden dolayı beni ayıplarsa, bu hatadan kendimi düzelteceğim için zevk duyarım. Çünkü ben kimsenin yolunu şaşırtmamış olan hakikati ararım. Fakat "hatamda ve cehaletimde” ısrar edersem hakikaten yolumu şaşırmış olurum.
Bu sözler üzerine şöyle düşündüm:
Bir insanın büyüklerine karşı bir hatada bulunduktan sonra, işlediği bu kusurdan dolayı “beni affet” demesi gülünçtür. Bu böyle olduğu gibi bir insanın bir hatada bulunduktan sonra Allah’a: “Ya Rabbi beni affet!” demesi de aynı yola çıkar.
Allah’ından af talep edeceğine, bu hatayı yaptığından dolayı sen kendi kendini affet ve ayıpla. Ben bu hatayı nasıl işledim de ve aynı hataya bir daha dönmemek üzere kendine Allah’tan kuvvet talep et.
Çünkü kendini affetmek demek bir daha o hatayı yapmamak demektir ve sen kendi kendinden fetvayı alarak kendini affedersen elbette Allah da seni affeder.
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.