Sana sahip olduğumu hayal etmiyorum. Neye yarar ki? Yoksa hayalimi halkın seviyesine tercüme etmiş olurum. Bir bedene sahip olmak, insanı sıradanlaştırır. Bedene sahip olmayı hayal etmekse (çok düşük bir ihtimal, ama) belki daha bile beter: Kendini sıradan biri olarak hayal etmiş olursun - bundan daha iğrenç bir şey olamaz.
Mademki kısır olmak istiyoruz, öyleyse iffetimizi de koruyalım, çünkü Doğa’nın içinde döllenmiş bir şeyi reddetmekten, sonra da reddettiğimiz şeyin hoşumuza giden tarafından faydalanmaktan daha büyük rezillik olamaz. Asalet dirhemle alınmaz.
Keşişler gibi iffetli olalım, hayalî bedenler gibi saf, yarı deli küçük rahibeler gibi mütevekkil...
Aşkımız bir dua olsun... Seni görmekle meshet beni, seni düşlediğim anlardan da bir tespih duası yapacağım, Pater Noster niyetine yaşamanın verdiği bıkkınlık, Ave Maria yerine de bunalımlarım...
Sonsuza dek böyle kalalım, bir camda bir erkek silueti, karşı camda bir kadın silueti olarak... Aramızda donmuş ayak sesleri yankılanan gölgeler, gelip geçen insanlığın gölgeleri... Mırıldanılan dualar, sırlar [...] aramızdan geçecek.:. Bazı günler havayı gerçekten [...] buhur kokuları saracak. Kimi zaman, bir heykelin silueti iki yana dualar serpecek... Ve biz, güneş vurduğunda renklenen, gece çöktüğünde çizgilerle dolan camlar olarak, hep aynı kalacağız... Yüzyıllar ilişmeyecek cam sessizliğimize - dışarıda uygarlıklar gelip geçecek, devrimler patlayacak, şenlikler kaynayacak, huzurlu kalabalıklar günlük hayatlarında koşturacak... Ve biz, gerçekdışı aşkım, hep aynı gereksiz tavırda inat edeceğiz, hep aynı sahte hayatı süreceğiz, hep aynı [...]
Ta ki yüzyılların ve imparatorlukların ardından, Kilise yıkılana, her şey bitene dek...
Biz ise, kiliseyi hiç bilmediğimizden, hangi uzamda, ne kadar zaman için, nasıl olacak bilemem ama, biz ölümsüz camlar olarak, naif desenli saatler olarak kalacağız; öteden beri, Gotlar zamanından kalma bir mezarda uyuyan bir sanatçı çizmiş olacak bizi, ellerini kavuşturmuş iki melek de mezarın mermerinde ölüm düşüncesini dondurmuş olacak.
Sayfa 416 - Olaysız Bir Özyaşam Öyküsü, 345 Başlangıç metniKitabı okudu
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.