'"Bir gün , anasına bir mektup yazmak için kalemi eline alınca baktı ki , bu el acayip bir titreyiş ile titremektedir.Bunda gençliğinin ilk çöküntü belirtilerini sezen Ahmet Kerim acı acı gülümsedi.İçinden :
"Eyvah , ben bitmişim!" diye söylendi ve masanın üstüne kapanıp sessiz sessiz ağlamaya başladı."'