Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Yeni elbise
Hepimiz tabağın kenarıda yürümeye çalışan sinekler gibiyiz diye düşündü Mabel ve sanki haç çıkarıyormuş, derdine çare olacak, bu acıyı dayanılır kılacak bir büyü arıyormuş gibi tekrarladı bu cümleyi. Acı içindeyken ansızın Shakespeare'den alıntılar, yıllar önce okuduğu kitaplardan satırlar canlandı gözlerinde. Yürüyen sinekler' diye tekrarladı. Bunu yeterince sık söyleyebilse, sinekler bir canlanıverse hissizleşecek, donup kalacak, dili tutulacaktı. Kanatları birbirine yapışık halde bir süt tabağından yürüyerek ağır ağır çıkan sinekler görür gibiydi şu an; aynanın önünde durmuş Rose Shaw'u dinlerken onu ve oradaki herkesi bir şeylerin dışına çıkmaya ya da içine girmeye çabalayan, güçsüz, basit, bitkin sinekler olarak görebilmek için beynini zorladı, zorladı. Fakat onları, diğer insanları öyle göremedi bir türlü. Kendini ise öyle görüyordu bir sinekti, oysa diğerleri, o bir başına kendisini kabın dışına çekmeye çabalarken dans eden, kanat çırpan, keyif çatan yusufçuklar, kelebekler, güzel böceklerdi.
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.