"Atatürk, İş Bankası'nda 2 numaralı hesapta değerlendirdiği Hint Müslümanlarının yardım paralarından kalan 75 bin lirayı, örnek çiftliklerin gelirlerini ve Mısır Hidivi Abbas Hilmi Paşa'nın bağışladığı 900 bin lirayı kendi malı olarak görmemiş, dolayısıyla milletin malının, mirasçıları arasında (kız kardeşi, kardeşinin olabilecek çocukları, evlatlıkları) Medeni Kanun'un öngördüğü oranda paylaşılmasını önlemek için bu "özel kanunu" çıkarttırmıştır. "Böylece hem millet malını korumuş hem de dürüstlüğünü göstermiştir. Devlet hizmetine soyunacaklara bir ders vermiştir."