Özel olduğumuzu düşündük: algımızı açarak, empatimizi bileyerek, paylaştığımız acı kazanını dilin pistine döküp o düzensiz ızdıraptan bir saray dansı çıkarmaya çalışarak…
Hiçbirinin bir anlamı yok....
Biz tanrının yansıması değiliz, ne insanın ne de tanrının evladıyız.
Biz sadece biziz, yalnız şımarıklıklarını karalayan, yalnız okuyan ve yalnız ölen....