Bir kaç dakika önce okuduğum yazıda “belki de hiç doğmamalıydım” diyor şair. Düşündüm, dilime onlarca isyan geldi. İsyanlarımı bastırdım, lakin zihnimi bastıramadım. Zaten asıl sıkıntım hep zihnimdeydi. Kimi zaman kemoterapi odasına dönerdi kimi zaman lunaparka. Yaşamak buysa, benimki karanlık uğradığında tepetaklak olan bir yaşam. Üstelik gündüzleri düşünmemek için harikulade bir çabaya da giriyorum. Aksi taktirde olduğum yerden okyanusları aşıyor başka coğrafyalarda nefes alıyordum. Yani işin aslı doğdum, geri dönüşü olmayan bir şekilde ve yirmi yıldır nefes almakta bedenim, yirmi yıldır tedavisi olmayan kanser hücreleriyle savaşmakta ruhum.
Doğdum ve öldüm işte hikaye burda başladı…
~Vildan~ 22temmuz2023 02:08
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.