Eski İstanbul'da Kış
Çocukluğumun şubatları, ilkgençliğimin şubatları hep yarıyıl okul tatiliydi. Ne televizyon, ne sıcacık alışveriş merkezi, şu bu. Cihangir'deki yıllarımızda, sıkı sıkıya giyinilip, kaşkollar sarınıp, Beyoğlu sinemalarına gidiyoruz, cumartesi ya da pazar. Okulların tatilinde en büyük sevincim bu sinema günleri. Kimileyin de tiyatro. Şimdi yerinde yeller esen Yeni Komedi'de sözgelimi Vasfi Rıza'lı, Bedia Muvahhit'li bir güldürü; günün birinde yangın kurbanı Tepebaşı Dram'da gözyaşıyla sarmaş dolaş bir dram. Tiyatroya, sinemaya gönülden vurulduğum yıllar.
Sinema çıkışlarında eve düşe kalka yürüyoruz. Ama mutluyuz, kar topu oynuyoruz. Sıraserviler'den sola dönüp Güneşli Sokak'a girdiğimizde, bütün günler pencere önündeki Saraylı Büyükhanım aynı uyarıyı söyleyecek: ''Çok soğuk! Üşüteceksiniz, çabuk eve dönün!''
Sayfa 62 - Everest Yayınları, 2. Basım, Şubat 2014Kitabı okudu
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.