Virginia Woolf'un burcu kova imiş
Woolf manik-depresifti ve o dönemde henüz kimse bu rahatsızlığa aşina değildi. Çevresindekiler için o sadece ara ara delilik nöbetlerine yakalanan biriydi. Bu nöbetler genellikle babasının 1904’teki ölümü ya da yaratıcı kısırlık dönemleri gibi hayatındaki büyük değişikliklerle çakışıyordu. Bir romanın sonuna yaklaştığında, kendi deyişiyle “çıldırıyordu” . Hastalığının manik safhasında biteviye konuşurdu. Bir defasında kırk sekiz saat aralıksız konuşmuştu. Bu tür dengesiz davranışlar onu utangaç ve ağırbaşlı olarak tanıyanları şok etmiş olmalı.
Sayfa 149 - Baskı: Eylül 2010 - Domingo Yayınları
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.