Bağlanma travması neticesinde:
Ergen anneler, kendi ebeveynlerinden gördüklerini çocukları üzerinde uygularlar: Kendi sembiyotik ihtiyaçları için çocuğun suistimal edilmesi, sevgi vermekten acizlik ve çocuğun kendi hayatlarında bir yerinin olmaması.
Sayfa 201 - Kaknüs Yayınları 2. baskıKitabı okudu
·
199 görüntüleme
Sembiyotik ile kastedilen şey: ebeveyn ile çocuk arasındaki sağlıksız bağlanma ve bunun neticesinde ortaya çıkan çarpık kişilik, mesela çocuğun ebeveyne bağımlı olması durumu...
Bağlanma travmasında tekrarlayabilen bir örüntü vardır: annenin çocuğun ihtiyaçlarını geri plana itip kendi ihtiyaçlarını öncelemesi eğilimi.
Çoğu ebeveynin sorunu bu bence. Eskiden aileleri onlara nasıl davranıyorsa onlar da kendi çocuklarına aynı şekilde davranıyor. Çocukları da büyüdüğü zaman maalesef toplumda mutsuz birer insan oluyorlar ve onlarda aynı şekilde kendi çocuklarına, kendi ebeveynlerinin davrandığı gibi davranıyor. Bu döngü böyle sürüyor maalesef.
Burada çözüm öncelikle bu döngüyü bilinçli bir şekilde fark etmekte diye düşünüyorum, öğrenilmiş davranışlarla çocuk büyütmek eğer işin içinde fark edilmeyen bir travma varsa sonraki nesillere kadar uzanıp yıkıcı olabiliyor, kitabın en çok üzerinde durduğu nokta da burası.
7 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.