Serhat: Üstad hazretleri diyor ya hani: "Lâyemut (Ölümsüz) değilsin, başıboş değilsin, bir vazifen var. Gururu bırak, seni Yaratanı düşün, kabre gideceğini bil, öyle hazırlan." (Lemalar) İnsan bir nebze tefekkürle şu kısacık dünya hayatında nefsine tabi olmakla, ebedi ahiret yurdunu mahvetmenin ne feci bir hata olduğunu idrak edebilecekken; nasıl da ölüm yokmuş gibi, kabir yokmuş gibi, âhiret yokmuş gibi, Rabbine hiç döndürülmeyecekmiş gibi yaşayabiliyor?

Üstad hazretleri diyor ya hani: "Lâyemut (Ölümsüz) değilsin, başıboş değilsin, bir vazifen var. Gururu bırak, seni Yaratanı düşün, kabre gideceğini bil, öyle hazırlan." (

Lemalar) İnsan bir nebze tefekkürle şu kısacık dünya hayatında nefsine tabi olmakla, ebedi ahiret yurdunu mahvetmenin ne feci bir hata olduğunu idrak edebilecekken; nasıl da ölüm yokmuş gibi, kabir yokmuş gibi, âhiret yokmuş gibi, Rabbine hiç döndürülmeyecekmiş gibi yaşayabiliyor?

313 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Serhat