Günümüzde ekseriyetle alıcı fazla bulunmayan hakikatli bir eser, Lemalar. Lema, doğru yolu gösteren, sırat-ı müstakim üzere olan ve hidayete erdiren kılavuz manasında kullanılırmış, yan anlamı ise güneş ışığı demekmiş. Karanlık, gölgeli, örtük, silik ve puslu kelimelerinin tam tersini ifade edermiş. Eşsiz bir manevî reçete bulmuş gibi hissediyorum her okuduğumda. Bir defalık okumanın yetmediği, ruha ilaç, kalbe huzur veren bu eserin Osmanlıca ağır kelimeler olması bahane edilerek anlaşılmadığını söyleyenlere çok rastladım. Eğer şans verip eserin kendi içerisindeki ahengini yakalamayı başarabilirseniz kelime manalarını tekrar eden cümlelerde görebilmek mümkün. İnsanın, ufkuna, kelime dağarcığına katkısı müthiş diye düşünüyorum. Kalbi, ruhu ve dahi aklı durultan, insanı bulanık ve karamsarlıktan kurtulmak için gölgeleri kaldıran ışık veren bir tefsir. Müşterisi henüz yeteri kadar çok olmasa da, nefis hakikatler. Kur'an ve insanoğlu arasındaki uçuruma bir asma köprü atabilir tek başına. Diğer tüm kardeş eserleri ile birlikte ise o uçurumu tümden kapatacak ulvî mesajları satırlarında saklamaktadır.
