··
1 artı 1'leme
·416 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yüreğinize sağlık Eylül hocam.
Beni Risale i Nur okumaya 3.lem’ayı okumaktan duyduğum feyz motive etmişti ilk zamanlarda.Gerçi kişinin ihtiyacına göre her bir risalenin insanın kalbinde dolduracağı bir boşluk vardır. 2.lem’anın hatime kısmında üstadın insanın mahiyetine dair yaptığı açıklama ise tek kelimeyle enfes ve unutulmazdı.Eserin tanınmasına dair bir numune teşkil etmesi açısından buraya not düşüyorum o hatimeyi...
HÂTİME
Cenab-ı Hak hadsiz kudret ve nihayetsiz rahmetini göstermek için insanda hadsiz bir acz, nihayetsiz bir fakr derceylemiştir.
Hem hadsiz nukuş-u esmasını göstermek için insanı öyle bir surette halk etmiş ki hadsiz cihetlerle elemler aldığı gibi hadsiz cihetlerle de lezzetler alabilir bir makine hükmünde yaratmış. Ve o makine-i insaniyede yüzer âlet var. Her birinin elemi ayrı, lezzeti ayrı, vazifesi ayrı, mükâfatı ayrıdır.
Âdeta insan-ı ekber olan âlemde tecelli eden bütün esma-i İlahiye, bir âlem-i asgar olan insanda dahi o esmanın umumiyetle cilveleri var. Bunda sıhhat ve âfiyet ve lezaiz gibi nâfi' emirler, nasıl şükrü dedirtir, o makineyi çok cihetlerle vazifelerine sevk eder. İnsan da bir şükür fabrikası gibi olur.
Öyle de musibetlerle, hastalıklarla, âlâm ile sair müheyyic ve muharrik arızalar ile o makinenin diğer çarklarını harekete getirir, tehyic eder. Mahiyet-i insaniyede münderic olan acz ve zaaf ve fakr madenini işlettiriyor. Bir lisan ile değil belki her bir azanın lisanıyla bir iltica, bir istimdad vaziyeti verir. Güya insan o arızalar ile ayrı ayrı binler kalemi tazammun eden müteharrik bir kalem olur. Sahife-i hayatında veyahut Levh-i Misalî'de mukadderat-ı hayatını yazar, esma-i İlahiyeye bir ilanname yapar ve bir kaside-i manzume-i Sübhaniye hükmüne geçip, vazife-i fıtratını îfa eder.
Müheyyiç: heyecanlandıran
Muharrik:harekete getiren
Tehyiç etme: heyecanlandırma
Münderiç: içinde bulunan
Tazammun eden: içeren
Müteharrik:hareket eden
Levh-i misali:dünyada yapılanların görüntülendiği kayıt edildiği yer
Kaside-i manzume-i Sübhaniye: bütün noksanlıklardan uzak olan Cenab-ı Hakkın hassas ölçülerle yazdığı kaside
Lem'alar/16~
Rahman'ın rızası yolunda sarfedilen zamandır asıl kazanılmış olan,ilmin paylaşılan, anlatılan, aktarılan kadarıdır asıl bize kalan ,yine Allah için yürünen yoldan ötesi boşuna yorulmaktır, Allah için sarfedilmeyen emek emânete eziyet, zahmettir. Oysa Zahmet-in Rahmete inkişafı, yâlnız kâlbin secdeden,ayrılmaması ile mümkündür.
Rabbim infakınızı kabul buyursun Hakan kardeşim.Üstad'ın iklimi emsâlsizdir,nasipdar olmak dileğiyle...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.