Roman, 1976 ve 1977 yıllarında yazılıp 1979’da Milliyet Gazetesi’nin açmış olduğu roman ödülü yarışmasında birinciliğe layık görülmüştür. Başkarakterimiz Asteğmen Ayhan, 74 Kıbrıs Barış Harekâtına katılmış ve yurda yaralı olarak dönmüştür. Ancak ruhundaki ve beyninde ki hasar hiç iyileşmemektedir. Kafasına silahı dayar tetiği çeker ama ölmeyi beceremez. Bitirmiş olduğu savaşı kendi içinde yaşamaya devam eder. Karşısına çıkan herkes onu kurtulmak istediği geçmişine götürür. "Bizler aslında hayvanız," diyor. "Hem de en kötüsü, pençe yerine parmaklarına demirden ölümler kuşanan bur türden. Sanki Homo-Homicidus. Yani öldürmek içgüdüsüyle öldüren cinsten. Biliyor musunuz ki, doğada hiçbir canlı kendi türünden olanları salt öldürmek amacıyla öldürmez. Ama biz insanlar binlerce yolunu keşfettik. Kurşundan, nükleer silahlara kadar. Aslında korkağız. Ve bu doğanın içinde korkunç bir ürkeklik içindeyiz. Sonuç: öldürmek ya da Tanrı yerine geçmek güdüsü." -Zenginlik, kullanmada ustalık isteyen bir sanattır. -İnsanlar kolay yaşanacak bir hayat seçmekte neden bu kadar beceriksizler?

Issızlığın OrtasıMehmet Eroğlu · İletişim Yayınları · 2014357 okunma

·

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mahir