İnsanlara karşı her zaman korku dolu bir ürperme hissettiğim ve insan gibi konuşma, insan gibu davranma yeteneğime hiçbir şekilde güvenmediğim icin tüm korku ve endişelerimi toplayıp göğsümün derinliklerinde bir kutuya sakladım. Melankolimi ve öfkemi gizlemek için büyük çaba sarf ettim ve bunun yerine kendimi masum bir neşe havası geliştirmeye adadım. Böylece yavaş yavaş eksantrik bir soytarıya dönüştüm.
Sayfa 16Kitabı okuyor
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.