Oyundan sonra alkış almayan bir aktör hastalanır. Alkış o meşak katli mesleğin tek ama en yoğun mükâfatıdır. Tanrı'nın her gecesi alkışlanırlar yine de doymazlar. Ömrümün çoğu, onların arasında geçti. Gün boyu otuz dokuz derece ateşle yatıp inleyen, saat dokuza doğru doping iğneleri ile tiyatroya koşan oyuncu, perde açılıp da sahne ışıklarını ve seyircilerin elektriğini üzerinde hissedince hastalığını o anda unutur, giyindiği kişi olur, oyundaki kişiliğine bürünür. Hele oyun bitip de dört yüz çift elin alkışını alınca dün yadaki dopinglerin en güzeli ve güçlüsü ile dört yapraklı gül olur.
Sayfa 177Kitabı okudu
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.