“Dünya sırtına çevrilmiş hamalın yorgun kalkışı şehrin torbalanmış sıcağına” İşaret Çocukları şiir kitabının en beğendiğim bölümü oldu bu satırlar. Cahit Zarifoğlu’nun 1967'de yayımladığı ilk kitabıdır "İşaret Çocukları" Edebiyat dünyasında şiirlerinin kapalılığı ile dikkat çeken Zarifoğlu, okunduğunda herkese ayrı bir görsel sunuyor. İki noktayı eleştireceğim, ilki; bazen çok çok saçma diyebileceğimiz cümleleri ünlü edebiyatçılar söylediğinde sanat oluyor. Çoğunluğuna anlam yüklesem de yine de eleştirmeden edemiyorum. Zarifoğlu da onlardan biri. Bir diğer eleştirim ise şiir sahasında müstehcen tabirlere tahammül edemiyorum. Mâna ağaçlara gökyüzüne çıksa bile bu tarz ibarelere gerek yok. Şiirin batılılaştırılması olarak görüyorum ben bu durumu. Batıya karşı bu kadar tepkili isimlere yakıştıramadığım bir durum bu. ( Bu arada bu kitapta fazla yok fakat bazı kelimelerden rahatsız olduğum için edebiyat sahasındaki genel şiirler adına da değinmek istedim.) Olumluya geleyim, Cahit Zarifoğlu edebiyat alanında da Müslüman kimliği ile de sevdiğim biri. Kendisinden istifade etmeyi severim Yedi Güzel Adam’ın içinden kendime en yakın bulduğum isimle Zarifoğlu’nun şiirini özetleyelim. Rasim Özdenören diyor ki “Cahit Zarifoğlu’nun şiiri bunca anlaşılmaz, kapalı ya da zor anlaşılır bulunmasına rağmen, şimdiye kadar hiçbir aklı başında şiir okuyucusu (eleştirmen ya da okuyucu olarak) bu şiirleri reddetmek, yok saymak cesareti gösterememiştir.” Gösterilmez tabi :) Velhasıl, şiirlerini düşüne düşüne, seve seve okurum. Yazıları, denemeleri hakeza. Kültürel mirastır gözümde. Keyifli okumalar…

İşaret ÇocuklarıCahit Zarifoğlu · Beyan Yayıncılık · 20194,309 okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Okur