“kamelya, birden alevleniyormuş gibi ışık saçan, birden hevesi kaçmış gibi solan, sonrasında da bir şekilde harika olmayı başaran bir çiçekti. onun kadar insanı taklit eden başka bir çiçek yoktu. ne zaman dağ girintilerindeki kamelya çiçeklerini görsem büyücü kadın aklıma geliyordu. siyah gözleriyle insanları oltaya getiriyor, onlar fark edemeden tatlı kokan zehrini damarlarına doğru üflüyordu. fark ettiklerinde artık çok geç oluyordu.”
··
185 görüntüleme
pin.it/4Qe90Ee
“gören insanlar onun çekiciliğine hiçbir surette karşı koyamıyordu. bu çiçeğin rengi bilindik bir kırmızı değildi. katledilen mahkûmların kanı kendiliğinden görüş alanına giriyormuş da yüreğine çöküyormuş gibi tuhaf bir kırmızıydı.”
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.