Tarih ona yalnızca insanlığın ne kadar zavallı olduğunu ögretmişti: Bir dönemde insanlık felaketlere uğruyor, mutluluğunu yitiriyordu; sonra bütün gücüyle çalışıp çabalamaya koyuluyor, iyi günlere kavuşmak için türlü cefalara katlanıyordu. Nihayet tarihin bir döneminde insanlık rahata kavuşacak gibi oluyor; artık tarihin kendisi de rahat edecek, diyorsunuz. Nerede? Tekrar işler bozuluyor; her şeyin altı üstüne geliyor; insanoğlu yeniden çalışıp çabalamaya başlıyordu.…. Güzel günler bir türlü sürmüyor, hayat değişiyor, her şey durmadan bitip yeniden başlıyordu.
Sayfa 74
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.