153 syf.
10/10 puan verdi
Birinci tekil şahsın ağzından, üst gerçekçilikle bezenmiş, bol kişileştirmeli, alegorik, absürt bir anlatım.
"Kuracak başka bir hayal kalmayınca İç Sıkıntısı boğazıma doğru ilerlemeye başladı. Bu sırada da bir Y harfi, defterin arasından başını uzatıp etrafı kolaçan ettikten sonra hızla geldiği yere girdi. Defterin içine ne yazdığımı hatırlamaya çalışırken de tekrar başını uzattı. Bu sefer rahattı. Demek oluyor ki başını ilk uzatışında rahat değildi. Tedirgin de değildi ama rahat olmadığı kesindi. Sürekli etrafa bakıyordu. Benim için pek etraf sayılmasa da dört duvarın arası onun için bir etraf olmalıydı. Büyüklüğüne bakılırsa da bir kelimenin baş harfi... Onu fark ettiğimi anlar anlamaz da gittikçe büyüme başladı. Bu sayede anlamının daha kuvvetli olacağını zannediyor olabilirdi. Ya da arkasındaki harfleri saklamak istiyor. Yine de emin değilim." Kitap, kendini dört duvarın arasına( karakter ev gelimesini asla kullanmaz.) kapatan bir insanın dışarıya çıkma kararı almasıyla başlar. Romanın ana meselesi olan "Yalnızlık Kavramı" somutlaşarak insanın doğumuyla beraber peşine takılan ve ölümüyle onu bırakan birine dönüşmüştür.
Kitabın en önemli özelliği ise başkarakter dâhil bütün karakterlerin yaş, cinsiyet, isim ve fiziksel özellikleri olmadan anlatılmasıdır. Ayrıca bir karakterin özne olup olmaması başkarakter tarafından belirlenmektedir. Karakterler bir satır sonra başka bir tanımla anlatılabilmektedir. Ve her karakter, sonunda “insan” kelimesi gelecek bir biçimde adlandırılmaktadır.
“Öldürülmek İsteyen İnsan onu öldürecek olan kişinin duygularını, Öldürmek İsteyen İnsan ise öldürdükten sonra hangi duyguya sahip olacağını merak ediyordu. Tabut kullanılmak, Mezar da bir an önce kapanmak istiyordu.”
Örnekten görüleceği üzere insan olmayan şeyler dahi özneleşebilmektedir. Başka yerde de (yukarıdaki alıntıdan iki sayfa sonra) Öldürülmek İsteyen İnsan ve Öldürmek İsteyen İnsan karakterleri başka bir tanımlamayla karşımıza çıkarlar.
“İntihar fikri parçaları yöntemi içinde mi barındırıyordu yoksa yöntem girdiği zihinle birleşince mi oluşuyordu, bilmiyorum. Şu an tek bildiğim Kendini Gırtlaklayan İnsan'ın boğazını oldukça kararlı sıktığıydı. Vücudunun refleksleri bile bu kararlılık karşısında çaresiz kalıyor, amacın gerçekleşmesine sessizce boyun eğiyordu. Bu sayede de içindeki hayatı çıkarabildiği kadar dışarıya çıkarıyor, sevinçle can çekişebiliyordu. Tabutun İçindeki İnsan ise içerideki havanın bir an önce bitmesi için sabırsızlanıyor, yardım etmenin verdiği mutlulukla içerideki havayı bir an önce bitirmek için olabildiğince hızlı nefes alıp veriyordu.”
Bazı yerlerde de başkarakter kişileştirme yaptığı ancak özne olmasını istemediği karakterleri küçük harflerle tanımlar.
“Elinde testere olan canlı hepsinden yukarıda, Ağaç İnsan'a en büyük zararı vermek üzereydi.”
(Burada başkarakterin değer yargılarına göre “elinde testere olan canlı” insan değil, sadece bir canlı olarak tarif edilmiştir.)
dr.com.tr/Kitap/Yokus/Ani...
kitapsepeti.com/yokus-412600
kitapambari.com/detay/roman/yok...
istanbulkitapcisi.com/yokus-881694
Anıl Yılmaz
··
32,6bin görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.