İnceleme Galiba... çok emin olmamakla birlikte (:
Dün ben bu kitabı okumaya başlarken bir arkadaşım 'Ben bunu yarım bıraktım, yoksa intihar ederdim' dedi, ben de karşılık olarak 'anlarsam intihar edeceğim, anlamayacağıma göre sorun yok' dedim... Kitap özetle böyle bir şey... anlayan pişman, anlamayan bin pişman.
Kitabı çoğunlukla anlamadım... hatta hiç anlamadım desem yeridir. Nilgün Marmara, ülkemizde kapalı anlatım türünün öncülerindendir. Yani çoğunluğun anlamayacağı bir anlatım tarzına sahip... Kapalı anlamı geçtim, cümlenin normal ve görünen anlamının da ne olduğunu anlamadım... Cümlelerin yapısı biraz değişikti açıkçası. Günümüzde biri bu tarzda şiir yazsa A0 Türkçe diye dalga geçilirdi muhtemelen :D
3 4 sayfa vardı sadece okurken etkilendiğim. Tüm kitabı anlasam nasıl bir etki bırakırdı tahmin edemiyorum.
Okuduktan sonra incelemelere göz atmaya karar verdim, neredeyse herkes aynı şeyleri yazmış... Nilgün Marmara; karamsar, depresif, hatta psikolojik sorunları olan biriymiş, ve bu şiirlerini de yansımış. Bir de Nilgün'le Sylvia Plath sık sık bir arada anlatılmış. Nilgün'ün Sylvia'dan etkilendiği belirtilmiştir... Arkadaşlar... tüm site ağız birliği mi yaptınız?? Niye hepiniz aynı şeyleri anlatıp duruyorsunuz... Ben de bilirdim sizin gibi konuşmayı... ❝Nilgün hayatı boyu anlaşılmamış, şiirlerinde de anlaşılmamayı seçmiş. Kitabı okurken satırların arasına sinen ölümü, yalnızlığı, kimsesizliği adeta canlı bir varlıkmışçasına sezdim. Sürekli çocukluğa atıfta bulunması belki de yaşamadığı, yaşayamadığı çocukluğuna duyduğu özlemin bir yansımasıydı. Uzaya, gökyüzüne, aya, yıldızlara ithaf ettiği mısralar, kim bilir belki de hayatın bağlarından kurtulma çabasıydı, ruhunun özgürlük isteyen haykırışlarıydı. Ama anlamadılar işte... ❞ diyebilirdim, ama demiyorum... çünkü herkes aynı anlamı çıkarıyorsa, ya bir ağız birliği vardır, ya da iddia edildiği gibi Nilgün pek de anlaşılmaz biri değildir...
Açıkçası okuduğum incelemelerin çoğunu yetersiz buldum. Sanki hiçkimse anlamamış da, anlamış görünmek için aynı şeyleri yazmış...
Şiir duygulara hitap eder derler ya hani... ya benim duygularım yok, ya da okuduğum kitaplar bana, benim duygularıma hitap etmiyor bilmiyorum... Bazı şairleri okurken sırf yazmış olmak için yazdıkları izlenimine kapılıyorum. 
Cemal Süreya'nın 
Üstü Kalsın kitabını okurken
❝Garson rakı getir,
Garsonun adı Hakkı❞ dizeleriyle baya dalga geçmiştim... tamam kapalı anlatım falan ama bu dizelerde nasıl bir anlam gizli olabilir merak ediyorum (:
Nilgün hanım'ın da
❝Kaydır hafifçe elini sağa ve bak
elin hafifçe sağa kaymıştır❞ dizeleriyle birkaç yıl daha dalga geçebilirim sanki :D
Yani Kutsal İlyada aşkına... bu dizede dünyanın hangi gizi yatıyor?? Evet elimi sağa kaydırdım ve elim sağa kaymış oldu... Wooow... Amerikanın keşfiyle eşdeğer bir keşif (:
Bir de sülfür ve cıva'dan bahseden bir şiir vardı.
❝
Barış seninle olsun sülfür!
Katlanan uzay, arındır gömütleri yalnızlıktan!
Bir kez yörüngeleri silerek tanıtla varlığı!
Yoksa, çorak kır çağırıyor bizi,
cıva uçurumuna.
❞
Gökyüzü, denizler, yıldızlar, çocukluk falan hepsine kendimce bir anlam yükleyebilirim evet ama bu şiire nasıl bir anlam yüklemem lazım, ne anlamam lazım anlamadım :D
Bir tahmin yürütecek olursam, barış diyor, sülfür diyor... aklıma sadece sülfürik asit'in savaşlarda kimyasal silah olarak kullanılabileceği geliyor. Yazar, sülfür ve cıvanın savaşa değil barışa vesile olmasını diliyor demek isterdim ama 'sen kafanda kurmuşsun' dersiniz diye demiyorum :D Bu savımı hiç okumadınız varsayın :)) BTW... Anlayan varsa beni de aydınlatsın bir zahmet (:
Sanırım ben Özdemir Asaf'ın Lavinia'sından devam etmeliyim... kapalı anlatım bana hitap etmiyor...
··
1 artı 1'leme
·1.241 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Nasıl bir inceleme yazdıysam hala beğeniliyor :D hepimiz aynı durumdan muzdaripmişiz sanırım🥲
Bu arada kimse cıva ve sülfür konusunu açıklığa kavuşturmadı... kendi teorime inanıcam galiba :D
Aslında kapalı anlatım çok da derin derin düşündürmese gerek. Bilmiyorum, kitabı okumadım dhdhdhd ama genelde çok uzun uzun düşünmem.
Şiiri bilmiyorum.
Belki de:
“Kaydır hafifçe elini sağa ve bak
elin hafifçe sağa kaymıştır” derken her şeyin aslında bu kadar basit olmasından bahsediyor olabilir.
Güzel inceleme olmuş. Elinize sağlık.
Her şeyin basit olduğunu savunacak son kişi bile değildir bence marmara...
Yorumun için ben teşekkür ederim 🧚🏻♀️
2 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.