İstanbul'a son bir bakış
”Uzaklaştıkça karşısında Cihangir tepesinden denize doğru inen bayır, küçük renkli taş parçalarından üzerine bir tablo işlenmiş uzun, yüksek bir duvar biçiminde yükseliyor; öteden parça parça kaçarak saklanıyor gibi görünen Beyoğlu sırtı ile Galata yokuşlarının üzerinden kalkmış, çevresini araştıran bir baş gibi Galata Kulesi iri gözleriyle bakıyor; öte yönde İstanbul tepelerinin üzerinde camilerin birer gümüş miğferle örtülü kocaman başları yükseliyor; minarelerin göklere fışkırmak isteyen birer beyaz fişkiye biçiminde uzanan ince boyları, yer yer akşamın esmer havası içinde sanki titreşimler yapıyordu.
Beride güneşin son ışıklarıyla, tutuşmuş camlarıyla kırmızılıklara boyanan İhsaniye, Üsküdar, daha yükseklerde yeşil tepelerin üzerine eteklerini sererek Marmara' ya bakan Çamlıca, biraz daha ileride topraklardan ayrılarak kendisini denize saılvermek istiyormuş sanilan Fenerbahçe, Moda; sonunda vapur ilerledikçe durumlarını değiştiren -yerlerinden oynuyorlarmış, kimi zaman birbirine sokularak, kimi zaman birbirinden kaçışarak dalgaların içinde yüzüyorlarmış kuruntusunu veren- Adalar...
Simdi vapur biraz daha rahat ilerliyor, artık bu görüntüler öncekinden çabuk uzaklaşıyor, ufkun sislerinde boğuluyordu.“
Sayfa 323Kitabı okudu
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.