Dünyada hepimiz, sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir sey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduguna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez.
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.