Avrupa, mâzisine hürmetkârdır, şaheserleri hırsların ve heveslerin tasallutuna terk etmez; Montaigne'i yirminci asır Fransızına, onaltıncı asrın garip imlası ile sunar, Rabelais'nin tek kelimesine dokunmaz; hele Malherbe'den sonrakiler bir Corneille, bir Racine, bir Moliére... çağdaş bir yazardan daha çok çağdaş hayatın içindedirler.
Bir Dante'yi, bir Shakespeare'i, bir Milton'u değiştirmek kimin haddine?