Ömer dışarıdan bakıldığında kusursuz bir yaşam içindedir.Lakin gençken yaptığı tercihin sonuçlarını yıllarca içinde,bilincinde biriktire biriktire kırklı yaşlarında iç sıkıntısı duymaya başlar.Ömer bakanlıkta memur ve düzenli bir aile hayatına sahiptir.Sahip olmadığı şey ise sıradanlığın dışındaki şeylerdir.Zaten sıradanlık hissi birini rahatsız esiyorsa o kişinin kulağına sıradanlık bir şey fısıldar.Ömer’e de bir ruhsal patlama sonrasında tek gidiş yönü olan bir bileti fısıldar.Ömer İstanbul’a intihar etme amacıyla gider.Fakat bu amacını gerçekleştiremez.Çünkü anlamsız gelen,bağlılıkları olan, boyun eğişlerin olduğu yaşam alanından çıkışıyla,hayat ona başka bir alan yaratır;yaşaması için.Harekete geçtiğinden hayat ona ikinci bir şans tanır. Tevrat’a gönderme yapan bir roman.Tevrat ‘a göre evren ve içindekiler yedi günde Tanrı tarafından yaratılır.Ömer de tam yedi günde kendi dünyasını yeniden yaratır,değiştirir. Ardında bıraktıkları için Ömer’in gidişine bencillik diyebilir miyiz? Bence hayır.Ömer’in mutsuzluğu sadece kendi başına bir mutsuzluk değildir.Ardında bıraktığı kişiler de mutsuz ve Ömer’e ilgisizdir. Romanda büyük bir aşka da şahit oluruz. İstemediği,mutsuz olduğu yerden ayrılıp,ancak istediği yerde istediği şeyleri yapan birinin,mutluluğu yakalayıp yakalayamayacağının sorusu romanın sonunda yanıt bulur. Yavaş yavaş gelen değişimler elbet etkilidir.Fakat yıllarca aynı düzende giden bir şeyleri bir anda sonlandırmak sonucun etkisini artırır.İyi ya da kötü fakat sonuç etkileyici olur ki ,Ömer için de bu böyle olacaktır. Yaşamı boyunca kendini yapmak istemediklerini yapmaya zorlayan Ömer’in ruh hali hayli gerçekçi dille anlatılır ve kendisi için sıkıntı vericidir.

Yedinci GünOrhan Hançerlioğlu · Remzi Kitabevi · 2020283 okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hernevikitap