"Çay içiyordum. Çayı seviyordum doğrusu kahveden çok daha iyiydi. Tadı huzura benziyordu…" Bir bilim kurguda takıldığım yer tabiki burası değil. Sadece şu an çayımı yudumlarken bunun ne kadar da doğru geldiğinin ayırdına vardım. Kahve severim ama çayın bir tınısı var. Bunu hangi gezegenden olursanız olun hissedersiniz. Çayı sevmeyenler dahi çaya hürmet etmeli. Bu bu kadar. Ne demişler, Meşrubat-ı umumi içerisinde, bir iksir-i âzamdır çay. Kitabın incelemesine çayla giriş yapmam tamamen insan olmakla ilgili. Kitap da insan olmakla ilgili bir kitap olduğuna göre aslında basit bir konu değil bu. İnsan olmanın çok küçük ayrıntılardan geçtiğini anlatan bir bilim kurgu bu. Gece Yarısı Kütüphanesi'nin yazarı olduğunu bilmeden okudum. Ben fark etmem böyle şeyleri. Yani kitap eskiydi , belki yeni baskısı olsa anlardım, bilmiyorum. Yalnız şunu fark ettim hemen, ben bu kalemi biliyorum. Daha doğrusu bu zihniyeti okudum daha önce dedim, kitabın yarısında yazara baktım ve kim olduğunu o zaman anladım. Bundan sonrası kitap hakkında içeriksel bilgi barındırıyor.(konu) Mor gezegenden gelen bir uzaylı dünyanın gerçeğini ispatlayan bir kuramcıyı öldürüp yerine geçecek, kuramı anlattığı kişileri ortadan kaldıracak. Buraya kadar güzel. Bir kaçını kaldırıyor da. Hatta başlangıçta insanlardan neredeyse iğreniyor. Sonra bir an geliyor. Herkesin berbat olmadığını anladığı bir yer. Oradan sonrası yokuş aşağı. Ben kitabı kendime çok yakın hissettim. Evet ben de körlükte bir markayım ama her zaman içimde tuhaf bir hisle gezerim. İnsan. Nasıl her gün sevdiğinin yanında uyanır da o günü berbat edecek şeylerin peşinde koşar. İnsan nasıl bilmez yağmurun tadını. İnsan nasıl anlamaz en büyük mutluluğun birinin avucunun içinde olduğunu. Para. Dağ başı yalnızlığını bilmeyen birine çok şey ifade edebilir, bana etmiyor. Kıyafetler. Evet giymek zorundayız. Ama sadece kıyafet olduğunu bilerek. Evet yemek yemek zorunda insan. Ama sadece beslenmek için. Sevmek öyle mi? Abartılması gereken tek şey. Dünyaya gelen bir uzaylı burada sevmeyi öğreniyor ve sonsuz hayattan vazgeçiyorsa, çok büyük bir şey var insan formunda. Yüce. Ulaşılması zor bir şey. Biz buradayız, dünyadayız. İnançlarımız var. Değer yargılarımız var. Daha önemlisi değer verdiğimizi sandıklarımız var. Geçen gün bir arkadaşım evleneceğim kıza dedim ki anneme babama çok sayfılı oalcaksın senden tek talebim bu demiş. Yaa dedim ne hoş. Peki senin gibi davranması yeterli olur mu anne babana? Tıpkı senin davrandığın gibi davransa yeter mi? SUSTU. Sevgi, saygı talep edildiği zaman bayağılaşır. Böyle komik denklemlere dönüşür. İnsan sevdiği zaman tapacak derecede sevmiyorsa orada bir anlaşma, böyle basit bir denklem vardır: Senin bana yapabileceklerin=Benim sana yapabileceklerim. Bu kitaba bir kitapta ben yazabilirim. İnsan olmak üzerine düşünmek isteyenler okuyabilir. İnsanlığı tercih eder miydim diye düşündüm. Ederdim. Ben ederdim çünkü bu hayatta tadını tarif edemeyeceğim çok lezzetler var. Sahip olamıyor oluşum bilmiyorum manasına gelmiyor, tıpkı sahip olanların da bunun tadını bilemeyeceği gerçeği gibi. S.Ali nin insan bu dünyaya diye başlayan manidar bir cümlesi var. Devam ettirilebilir. İnsan bu dünyaya şu anki insanlığın yaşadığı hayatı, hissiyatı yaşamak için gelmiş olamaz. Daha başka daha yüce sebepler aramak lazım. Belki inanç bir noktada devreye girip değiştiriyor bazı şeyleri ama fizyoloji başka bir şey daha var diyor. Kuvve-i zaika ben buradayım diyor. En leziz yemek değil, ihtiyaç anında gelen bir yemek benim için zaten en hakiki Saadet olabiliri oruç ispat etmiyor mu? Ya güzellik. Birine göre ben dünyanın en çirkin insanı iken diğerine göre en güzeliysem hayatta herkesin biricik olabilme şansı var demek değil midir? O zaman neden herkes kendi bir'inin yanında değil. Sebepler sahtedir. Ben bu dünyada birileri gibi olmak istemiyorum. Asla farklı filan da olmak derdinde değilim. Sadece Allah'ın bana verdiği hisleri sonuna kadar görmek bilmek yaşamak istiyorum. Acım kimsenin acısına benzemek. Sevgim gibi bir sevgiye dünya üzerinde rast gelmedim. İnsanı insana sorgulatacak türden bir kitap. Ben kendimden emin oldum. Neden böyle olduğumdan.

İnsanlarMatt Haig · Kolektif Kitap Yayınları · 20156,8bin okunma

·

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren