Yokuş
Dışarıya çıktığımda kendimi insanların arasında durmak için zorlamaya, aynı zamanda da işin kolayına kaçmaya karar vermiştim. Belki birileri beni birine benzetir diye de o gün birini başka birine benzetmek isteyebilecek insanların olduğu bir yere gitmiş, birilerinin beni birine benzeteceği anı beklemeye başlamıştım. Bekledikçe de o gün hiç kimsenin birini birine benzeterek konuşma isteği olmadığını görmüştüm. Yaptıkları tek şey herhangi bir kaynaktan aldıkları taze anıları kaynak bulamamış insanlara anlatmaktan ibaretti. Benimse anı anlatmak bir yana cümle kurabileceğim bile şüpheliydi. Gerçi diğerlerinin de benden aşağı kalır yanları yoktu ama onlar birbirleriyle anı oluşturmak yerine hazır olanı kullanmayı seçtikleri için başka insanlara ihtiyaç durumunu ortadan kaldırmışlardı. Ancak benim isteğim anıyı dinlemek değil, içinde olmaktı. Bunun için de hemen bir kaynak bulup anlattığı anıya girmem gerekiyordu.
··
1 artı 1'leme
·7bin görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.