Yokuş
Çemberdeki küçük boşlukları kullanarak yere bakan insan sayısını dokuza çıkardığımda cinayet fikrinin perişan bir hâlde kendini acındırarak yerleşecek bir zihin aradığını gördüm. Belli ki az önceki durumun acısını sonuna kadar çıkarmak istiyordu. Üstelik ölüm akan yaralarını da eski bir bezle sarmıştı ve bu da onu daha perişan göstermeye yetiyordu. Fakat tüm acındırmalarına rağmen çemberde hiç kimse ona zihnini açmıyor, sadece onlara bakan insanlarda küçük bir merak uyanmasına sebep oluyorlardı. Bense diğerleri gibi merak uyandıracak bir bakışa sahip olmadığımdan cinayet fikrinin dikkatini çekmiştim. Bu yüzden de zihnime doğru yanaşmaya başlamıştı. İyice yaklaştıktan sonra da zihin duvarımı öyle güzel okşamaya başladı ki onu içeriye alırsam üzerine birkaç olasılık düşünmeye başladım.
·
10,7bin görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.