Normalde bizim esas antrenman yaptığımız yer , uçuş eğitim merkezimizde bulunan hareketli uçuş simülatörleriydi. Bu simülatörler gerçek bir uçuşun her anını bilgisayar ve hareketli sistemler vasıtasıyla biz pilotlara yaşatmaktaydı. Böyle olunca da bu komplike cihazların fiyatları neredeyse bir küçük yolcu uçağının fiyatına eş değer oluyordu. Simülatörlerde ne mi yapıyorduk? Yaşayabileceğimiz tüm kritik arızaları uygulamalı ve gerçek şartlarda yapıyorduk. İşte burada yapılan eğitimler biz pilotların tecrübesini en üst seviyeye çıkarmada büyük katkı sağlıyordu. Teknoloji o kadar ilerledi ki simülatörlerde birebir her hava şartı ve arızayı yaşayabiliyorduk. Acil durumlarda kullandığımız yedek sistemlerin uçuş kumandalarına yaptığı etkileri öğreniyor ve bunu hissederek uçağa kumanda veriyorduk. Uçağınızın kargo bölümünde çıkan bir yangını kokpitten müdahale ederek uzaktan söndürüyor, kabine ve kokpite dolan dumanı dışarı atıyor veya kokpite dolmuş yoğun duman içinde özel maskelerinizi kullanmayı öğreniyor, bu göz gözü görmez ortamda bile yanınızdaki pilotla konuşarak inişinizi doğru yapıyor, uçağınızı emniyetli uçurmaya devam ediyor, duran motorlarınızı tekrar çalıştırıyor veya çalışan tek motorunuz ile uçağınızı yedek bir meydana götürüp indiriyordunuz. Veya gece uçarken yüzlerce kilometre ilerde gece yarısı patlamış bir volkanın toz bulutlarına habersiz giriyor, hemen bu tehlikeli toz bulutundan kaçınma yapıyor, kaçınma yapmanıza rağmen durabilecek motorlarınızı havada çalıştırıyor veya duran tüm motorlarınıza rağmen uçağınızı planör gibi motorsuz uçurup bir yere indiriyordunuz.
Sayfa 171Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.