Ne yapmalı Ayşe, neye başvurmalı? İnsanlarla beraber oldu ğum zaman sıkılıyorum, yalnız kaldığım zaman da böyle düşünce lerle kıvranıyor ve bu sefer insanları, tıpkı bir morfin gibi, istiyo rum. İnsanlarla beraber bulunup her düşünceyi kafamdan atınca biraz rahat ediyor fakat biraz sonra kendimi istihfaf etmeye (kü çümsemeye) başlıyorum, yalnız kalınca da insanları istihfaf edi yor ve aralarından büsbütün çıkmak istiyorum. Serviler bana mü-l temadiyen tatlı ve cazip şeylerden bahsediyor, beni uzun ve rahat' bir uykuya davet ediyorlar. Fakat ne yapmalı... Kendimi gözü mün önüne alıp dışarıdan bir gözle baktığım zaman hakikaten, ölümü de istemiyor, yani münasip bulmuyorum. Fakat içerden bakınca başka çare yok...