Bilindiği üzere bir insan mutluyken kafası pek çalışmaz. Huzur dolu enfes bir his, "memnuniyet hissi" , bütün varlığına yayılır; insan bu hisse gark olur; kişisel yaşantının bilinci kaybolur – kötü eğitimli şairlerin dediği gibi, katıksız mutluluğa kavuşur.
Fakat sonunda “büyü” bozulduğunda insan tüm bu katıksız mutluluğun içinde, kendini ne kadar da az gözlemlediğine üzülür ve kızar...
Sayfa 112 - Ekitap, Notos
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.