Kuşların sustuğu,zamanın durduğu bir sabah oldu bu sabah, ölümün soğukluğu dokundu parmaklarına, sözlerin bir anlam ifade etmediği tarifsiz bir acı gibi dilimden düşmeyen sözler “mekanın cennet olsun” tüm renklerin silindiği güne uyanmak böyle bir şeymiş meğer, babamın o tiz sesinde içindeki acıyı hissedebildiğim ilk seferdi bugün, bazı sözlerin artık anlamlandığı güne uyanmışım aslında farkında olmadan, o tarifsiz ölümün soğuk metalsi tadının ağzımda, düğümlenen boğazımda su içsem bile geçmeyen bir susuzluk olduğunu fark ettiğim ilk sefer oldu, hayatımda artık anlam verebildiğim ama anlamak istemediğim bir gün olacak benim için sanırım bugün.