Horiki gibi eğlence arkadaşım bir yana, tüm ilişkilerim, yalnızca sıkıntıyla doluydu ve bu sıkıntıyı atlatmak için var gücümle şaklabanlıklar yapar, tersine güçsüz düşer ve bildiğim az sayıdaki insan yüzünü, onlara benzeyen yüzleri bile, yolda gördüğümde bile irkilir, bir an gözümün önü kararmışçasına rahatsız bir titremeye kapılır gibi olurdum. İnsanların beni sevdiğini bilsem bile, insanları sevmek yeteneğim sanırım yoktu. Aslında dünyadaki insanların sevgi yeteneklerinin olup olmadığı konusunda şüphelerim var.
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.