“Bugün size bu satırları duygusal bir ihtiyaçtan ötürü, sizinle karşılıklı konuşabilmek için, yanıp tutuştuğum için yazıyorum. Kolayca tahmin edebileceğiniz gibi, söyleyecek hiçbir şeyim yok. Dipsiz bir bunalımdayım bugün, hepsi bu. Sözlerimin saçmalığı halime tercüman olsun.” diye başlıyor, Huzurluğun Kitabı. Kitap bazen bir kaç cümle, bazense sayfalar süren parca parça metinlerden oluşuyor. Metinlerdeki en eski tarih 1913 yılına, en son tarih ise 1934 yılına ait. Kitaplaştırılması 21 yılı bulmuş. Yazarımız Fernando Pessoa 47 yıllık kısa ömrünün yarısını bu kitabın metinlerini yazmakla uğraşmış. Kitapta olay örgüsü yok, kurgu yok tamamen bilinç akışı tekniği ile yazılmış. Huzursuzluğun Kitabı, bunca yıllık okumalarım sonunda bilinç akışı tekniğini bana sevdiren kitap oldu. Metni dikkatli okumak gerekir. Ama bu çok zor, çünkü her cümle çok değerli, okurken fazlaca düşündürüyor. Adeta satır aralarında kayboluyorsun. Bu da zihni yoruyor, pek çok kişinin “kitabı okurken çok yoruldum” dediği kadar var. Roman kahramanı Bernardo Soares’in en sevdiğim yanı muhasebeci olmasıydı. İlk defa bir kitapta meslektaşımı okudum. Romanın kahramanına göre “yalnız kalabilmek özgürlük”bu şekilde tanımlıyor özgürlüğü yani fazlasıyla bireyselci bir karakter. Kitapta sosyal ilişkilerden, toplumdan uzaklaşıp, kişinin kendi yalnızlığına, sessizliğine bürünmesini okuyoruz. Karakterin kendisine kurduğu dünya üzerinden insanlara olan bakışını okuyoruz. Yazar İlginç fikirleri olan (mesela bilinçli olmayı reddediyor), üzerinde çokça düşündüren bir karakter kurgulamış. Fernando Pessoa’nın, roman kahramanı üzerinden sevmek ve sevilmek üzerine yazdığı bölümleri tekrar tekrar okudum. Var olmak, kişinin varlığı, yalnızlık, özgürlük üzerine o kadar farklı şeyler yazmış ki, ağır da olsa severek okudum. Bu kitapla daha önce düşünmeye cesaret edemediğim fikirleri zihnimde günlerce sorguladım. Metnin satırları hayal dünyamı fazlaca meşgul etti diyebilirim. Okudukça bitmeyen bu kitabı PDF olarak okumuştum, hala bazı bölümlerini okuyorum, üzerinde düşünüyorum, kitabını alıp tekrar tekrar okumayı düşünüyorum. Ne kadar zor olsa da, mutlaka sizde okuyun derim. “Gördüğüm şeylerin boyundayım ben, kendi boyumda değil”