İlk kez Talip Apaydın okudum. Kitabı beğendim. Bizi anlatmış yazar, bizim insanımızı. Sanki kendi köyüme gitmişim de orada bir büyüğümle karşılıklı oturmuşum, onun ağzından köyde yaşanmış bir olayı dinlemişim gibi geldi. Saatler içinde bitecek bir roman. 1981 yılında yayınlanan kitabın birçok satırı 2023 Türkiye'sini de anlatıyordu adeta. 42 senede pek de bir şey değişmemiş. Cahil aynı cahil, fakirlik aynı fakirlik, imkansızlık gene aynı imkansızlık. Tümüyle değil elbet, nankör değiliz ama insan daha iyisini hak ediyor "yavu", Göreklilerin ağzıyla.
