Çehov'un Bozkır'ı , o kadar çok okuduğum bazı kitapların ve dergileri içinde geçiyordu ki, artık elimde bekletmek istemedim ve okudum. İyi ki de okudum. Doğanın bu kadar şiirsel ve törensel tasvirini ben bir Hesse'nin metinlerinde gördüm bir de şimdi Bozkır'ın satırlarında... Bu öyküde, okumak için küçücük yaşta anneciğinden ayrılan bir çocuğun gözünden bozkır, yolculuk boyunca geçilen yerler ve karşılaşılan insanlar vardı. Aslında metin beni hafif zorladı. Ama garip bir çekilde kendine de bağladı. Hep sonunda o çocuğa acaba ne olacak diye sayfaları ard arda çevirdim. Bu arada öğrendiğime göre usta yazar Çehov, bu hikayesi için şöyle demiş: “Her sayfa, ayrı, küçük bir öykü gibi yoğun oluyor, tablolar birbirini maskeleyerek, üst üste, birbirini sıkıştırarak genel etkiyi zedeliyorlar, okuyucu bu yüzden usanç getirip içine tükürecek”. Bence öykünün kendisinden çok yazılış tarzı ,"okumayı gerçekten seven, olaydan çok anlatıma önem verenler için" çok güzeldi. Her sayfada o çocukla birlikte , etrafı seyrederek , ben de korku ve heyecanla bir bozkır yolculuğu yaptım.

BozkırAnton Çehov · Yar Yayınları · 20123,517 okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.