Annemin ölümünün üzerinden neredeyse bir ay geçmişti ve ben, her ne kadar artık eski ben değilsem de onun karşısında kendim olmak istedim. Ona, onu ne kadar çok sevdiğimi söylemek istedim. Ölüler için bir şey ifade etmese de bunu yapmak istedim. Ben de annem gibi bir ölüydüm. O toprağın altında, bense yeryüzünde. O gün katıldığım ikimizin cenazesiydi. Onun ölümünün gerçekliğine kendimi inandırmak ve benim ölümümü de her şeyi savurup götüren rüzgâra fısıldamak için.
Sayfa 158 - Kafka KitapKitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.