Süskind kokulardan sonra bir de müzik uzmanı çıktı, iyi mi?
Ya da bize yurturuyor, buldu sanattan anlamayan insanları... Hasılı kelam düşündürücü bir eserdi.
Kahramanımız Dostovari şekilde bizimle bir monoloğa giriyor. Mekan kahramanın evi, zaman bir konser oncesi. Müzik, müzik aletleri, bilhassa kontrbas, müzisyenler, orkestradaki insanların dizilimi, ve olmazsa olmaz konu aşk var bu kısa hikayede. Gideceği konser öncesi bir güzel içini döküyor mutsuz müzisyenimiz. Hikayenin sonundaki müphemlik de bir kat daha düşündürücü kılıyor hikayeyi. Acaba? dedirtiyor.
İlginç bir hikayeydi. Daha uzun olsa sıkardı belki, ama bu uzunluk tam okuma kıvamında. Süskind'e devam edeceğim tabi.
Kitapla kalın...
Koku nun ve tabi senin hatrına yine devam ederdim.
Ama söyle bana; şimdi hangisini okuyayım? Kronolojik olarak devam etsem diyorum...