Dükkânda "işe yaramaz' diye ayrılan kitaplarımız da vardi. Öylelerini kapının arkasına sıralardık. Haftada bir ya da iki defa Vefa'dan, Süleymaniye'den siyah çarșaflı bir kadın yanında gelini ile birlikte gelirler; ayırdiğımız kitapları elden geçirir, kendi işlerine yarar bulduklarını da bizden kilo ile satın alırlardı. O kadınlar aralarında Arapça konuştuklarından bir șey anlamaz, kavga ediyorlar sanırdım. Meğerse Siirt'ten gelmişler ve topladıkları kitapları da komşu kadınlara kese kâğıdı yaptırıyorlarmış. Kocaları da kese kâğıtlarını
pazarcı esnafina satıyormuș. İlerleyen yllar içinde bu kese kâğıtlan, hijyenik olmadığı için yasaklandı ama düşünsenize, böyle böyle nice önemli kitap bu kese kâğıtlarına malzeme oldu.
Sayfa 44Kitabı okudu
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.