Mustafa: "Yaşamın Ufuk Çizgisi": Yaşamın Ufuk Çizgisi yaşamın ufuk çizgisindeyim ölümle dirimin birleştiği bir kör noktada… uzun ve bir o kadar da acı bir ömrün önsözünü bitirdim alnımdan yüreğime köprüler çatarak yıllar boyunca. tufanlar çağında doğdum...

yaşamın ufuk çizgisindeyim ölümle dirimin birleştiği bir kör noktada… uzun ve bir o kadar da acı bir ömrün önsözünü bitirdim alnımdan yüreğime köprüler çatarak yıllar boyunca. tufanlar çağında doğdum taş taş üstünde bulmamayı bağışladılar bana ölümü ve acı çekmeyi, gömülmeyi boğuk ve dipsiz uçurumlara. duasız namazlara durdum günde beş vakit, yumruğumu sıkarak ben ki, çağdaş dinlerin sadık bir kuluydum kahve masalarına haritalar çizerek kurtarılmış bölgelerin üstünde dingin cennetine girmeyi beklerken mezar taşlarında adımı buldum. paltomun yakasını ısırarak marşlar söyledim ağlamamak için gecenin karanlığında, dünya aydınlansın diye göğe ağan ateşler yaktım ve hiç kimsenin öldürülmeyeceği bir dünyanın tarihine insanları öldürerek başladım. yaşamın ufuk çizgisindeyim… yağmurlar yağıyor şimdi kime yağıyor bilmem? sorular sorular sorular soruluyor ama yok bir yanıt veren. o zaman deniz ve gökyüzü birleşiyor birden öpüşüyor yaşam ve ölüm. dünyada o iki kere ikilerin her zaman dört etmediğini gördüm denizin bir derinliği olduğunu, maviden öte her taşın altında kımıl kımıl bir gerçeğin durduğunu… ve ne zaman tarihe yaslanmaya kalktıysam doğa yalanladı beni ufkun ardını gösterdi. tufanlar çağında doğdum denizleri karalar kapladı, karaları denizler alıp götürdü. yıllar boyunca taşlandım benim adıma konuştular, kararlar aldılar hükümleri ölümümdü ama astıkları bütün urganlar, kurdukları darağaçları boğdu kendi kendini. o an, bir dağın doruğunda durup, gözyaşları içinde dünyaya baktım bir uçurumun önünde gibiydim —besbelli ki yanıldım tek kurtulanıyım tufan sonrasının şimdi türküler söyleyerek aşağılara indim öptüğüm her şey dirildi adını andığım her varlık gelip karşımda durdu. yaşamın ufuk çizgisindeyim denizin gümüşündeyim, göğüs aynasında ben denizi seçtim vurmak için bu dünyanın bütün kıyılarına. daha söyleyecek çok sözüm var çünkü, daha yaşanacak nice yaz günü… ben akdeniz diyorum ya, sen kendi adını ver ona ve o ilk gülüşün olsun mutluluğun yüz görümlüğü.

Sayfa 11 - Bilgi YayıneviKitabı okudu

Yaşamın Ufuk Çizgisi Ahmet Erhan

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mustafa