Bir ara, "Öleyim de bütün bunlardan kurtulayım," diye düşündüm. Öleyim, ama cenazemi şöyle uzaktan bir gözleyeyim. Hiçbir filmimi izlemeden beni mahküm edenlerin timsah gözyaşlarını göreyim. Tabutumun etrafındaki halk kalabalığını görüp "Yahu bu adamda iş varmış, ama biz fark edemedik," deyip günah çıkaran yazılannı okuyayım. Öleyim de hayatımla doya doya gırgır geçeyim.
Türkiye' de acıklı bir kural var; sanatçının değeri ancak öldükten sonra anlaşılıyor. Göreceksiniz, bir öleyim, bakın ne kadar meşhur olacağım.