Çok azımız kendileri olabilmeye yaklaşıp, algıyla gerçeği birbirlerine yaklaştırabiliyorsa da ağır çoğunluğumuz yaftasının, rolünün altında eziliyor. Ben de tam ortada bir yerde duruyorum işte: tanınmakla tanınmamak, rol yapmakla yapmamak arasında sallanıyorum.