Aslında kimse kendini tanıyamaz; hissettiği, düşündüğü ve yaptığı her şeye ciddiyetle bakıp açık açık söyleyemez. Zeki öz sevgi, pek kurnaz kendini beğenmişlik, çıkar hesapçılığı, korkak utanç, yüzsüz böbürleniş her daim gizlemek, örtmek, bahane üretmek ve aklamak için orada durur. İçimde taşıdığım çürüğü görmeyişimin ve kendimin saçma bir mükemmellik abidesi olduğunu düşünmemin nedeni bu olmalı.
Sayfa 150
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.