“İnsan garip varlık.Yaşarken sürekli nasıl öleceğini düşünüyor.”Suyun öte yanından bakmak gibi.Ne ağrı ne sızı.Önce sizden gelen uğultulu seslere alışmak zor oluyor.Tanıdık kokular sızıyor bazen.Duyu denilen şey bitse de hatırlama kalıyor geriye. Onun en güçlüsü çünkü.Anıların kodları zamanın en derinlerine işleniyor.Hepsi aniden geri geliyor. Ama onları tutamıyorsun da . Eski sandık kokusu gibi işte.”
Can Yayınları 4.BaskıKitabı okudu
·
428 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.