Cimri karılar gibi önüme bomboş bir sofra yaymada, sonra gözyaşlarımdan ortaya bir çorba koymada;
Gönlümü de çıkarıp ekmek yerine o sofrayı donatmada, hatta bazı bazı Cebrail’i bile konuklamadayım!
Ruhülkudüs’le beraber yeyip içmekteyim. Artık her devletsizin ekmeğini kırıp ufalayabilir miyim
Her kötü kişinin ekmeğini istemem. Bana bu ekmekle bu yemek kifayet eder.
Sayfa 367Kitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.